Ο θόρυβος της σιωπής ...

Με ξύπνησε μια ήσυχη νύχτα, o εκκωφαντικός θόρυβος της σιωπής του θανάτου...

Τόσο σοκαριστικά δυνατός, που έκλεισα βιαστικά τ'αφτιά μου - μα και τα μάτια μου μαζί, λες και θα εμπόδιζα έτσι τη σιωπή να κουρνιάσει στα σωθικά μου

Τα έκλεισα τόσο δυνατά, που θαρρώ μόνα τους άρχισαν να δακρύζουν

Μ' αγκάλιασες τρυφερά και με ρώτησες γιατί κλαίω

Δεν ήξερα τι να σου πω

Προσπάθησα, μα δε μπορούσα να μιλήσω...

Φαίνεται, πως όσο σφιχτά κι αν σφαλίσεις τα μάτια σου

Η σιωπή του θανάτου βρίσκει πάντα το δρόμο της ...

© Στέβη Σαμέλη
(Από την ποιητική συλλογή "Μια βόλτα στα σύννεφα" - εκδόσεις Ιωλκός 2012)